In 2023 we remember the 70th anniversary of the 1953 flood, de Watersnoodramp, the worst natural disaster in living memory in The Netherlands.

This experimental short animation is a result of the artistic research project Water Nation which researches the contradiction of the vast natural violence of water and the industrial machine ingenuity and hand labour of the Dutch through archives.

Water Nation is an exploration into felt experience, into the connection between the heard and the seen, into what happens within us when we connect to our feelings and history. This film is about resilience surfacing over disaster, about working against the immense power of natural forces, something that has been part of the nations history and which looms as a constant threat due to rising sea levels.

Water Nation unfolds Dutch identity and is inspired by Dutch archival material of flooding in the 20th century from the archives of the Dutch Institute of Sound & Vision. The archival video footage shows Dutch villages underwater and the human effort to control the force of water.

Lees meer →

Heartbeat is a film by Kim Spierenburg. Heartbeat is an ode to (new) life. Inspired by the sound of the violin that revives me. Heartbeat is about moving on and how making music is precious and should be cherished. As a disabled artist I have firsthand knowledge of the fragility of life. As a female artist, I intuitively express the themes of womanhood, the experience of womanhood, birth and the creation of life in this film. I value making music and elevating life from the grey nothingness and pain. My creative process has always been driven by colors, forms and images. Inspired by my classical roots with Heartbeat I feel that I’ve managed to consolidate and interlace the audiovisual aspects of my work for the first time. This animated music video was created using the latest image generation technologies. I feel my narratives have finally merged into a complete story.

Lees meer →

Mijn motivatie om deel te nemen aan het Art & Society programma 2021-22 is dat ik mensen aan het denken wil zetten en wil communiceren over wat mij bezig houdt. Door mijn beperking sta ik anders in het leven. Hierdoor lever ik een unieke bijdrage aan het maatschappelijk debat. Kunst is bij uitstek geschikt om een punt te maken. Na mijn bachelor Klassiek Viool en master Live-Electronics aan het Conservatorium van Amsterdam ben ik steeds zieker geworden en heb ik lange tijd gerevalideerd. Ondanks deze tegenslagen voel ik een grote noodzaak, drive, inspiratie en motivatie om mijn ideeën uit te werken. 

https://www.ahk.nl/marineterrein/art-society/kim-spierenburg/

Lees meer →

Wat ik kan is veranderd door mijn ziekte. Soms heb ik daar verdriet over, maar ik blijf niet vastzitten in verdriet. Ik geef het een plek en kijk naar wat ik kan. Hoe ik zover kom, bespreek ik in deze video.

Lees meer →

Dit boek is voor mij een reminder om meer in het nu te leven en te denken dat ik alles wat ik nodig heb al heb. - Wat is "in het nu" leven? Als ik veel pijn heb en me heel moe voel denk ik wel eens dat ik gelukkiger zou zijn als de pijn weg is of als ik meer energie zou hebben. In het nu leven betekent voor mij een manier vinden om ook mét pijn en vermoeidheid een weg te vinden naar een fijn leven.

Ik weet nog dat ik met de viool altijd bezig was om de nog mooiere klank na te jagen, een nog moeilijker stuk te kunnen en nog beter te worden. Daar is niks mis mee, maar soms is het ook goed om je te realiseren hoeveel je al hebt en hoeveel je daarvan kunt genieten. Dat is iets wat ik niet alleen in de muziek heb geleerd, maar ook in het leven. Het boek Stilte van zen-boeddhist Thich Nhat Hanh helpt hierbij. In het voorbeeld dat hij geeft weet hij niet wat hij moet doen. Dan voelt hij in zijn zakken en doet daar iets mee.

 

Lees meer →

Dit is hoe ik met pijn omga. In plaats van pijnstillers nemen, zet ik mijn mood en gedachtes om. In de twintig jaar dat ik met pijn leef zijn de gesprekken met mijn moeder op die momenten onontbeerlijk geweest. Inmiddels hoor ik haar stem als de pijn ondraaglijk wordt. Het helpt en kalmeert me op zo'n moment. Onderstaande video is mijn interne dialoog.

Lees meer →

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Leven met de ziekte #lupus is een enorme uitdaging. Elke dag is een strijd waarbij gevochten moet worden tegen pijn, tegen beperkingen, tegen onmogelijkheden. @KimSpierenburg ontdekte al jong dat haar pijnklachten verminderden door de trillingen van haar viool en zo ontstond er een diepe liefde voor dit bijzondere instrument en de muziek die ze ermee kon maken. Daarmee werd ze een ambassadeur voor doorzetten, voor vertrouwen en voor hoop! Kim heeft haar viool, die ze in bruikleen had van het NMF, inmiddels teruggegeven. Haar gezondheid staat haar niet meer toe te spelen zoals ze dat zo graag doet. Maar wat heeft ze onvoorstelbaar veel mensen geraakt met haar magnifieke spel en wat ben ik trots dat ze o.a. mijn gast wilde zijn in ZiggoDome en zelfs mee op tour ging. In haar bio op Instagram staat ‘former violinist’. Maar dat is natuurlijk niet waar. Kim Spierenburg is een violiste in hart en nieren, óók als ze niet speelt. En een violiste, een uitzonderlijk goede zelfs, zal ze voor mij altijd blijven. We kunnen Kim haar verdriet om het moeten inleveren van deze passie, niet wegnemen. Maar misschien kunnen we het een beetje verzachten, door de liefde die ze met haar vioolspel over ons uitstrooide, terug te geven. Heb je Kim ook ooit horen spelen en van haar genoten? Gun je haar ook zo graag heel veel pijnvrije momenten? Reageer dan hieronder met een hartje en een viool! Bedankt voor jouw bijdrage aan de muziek, lieve Kim! Een diepe buiging van jouw vriend Marco 😘 ♥️🎻

A post shared by Marco Borsato (@borsato) on

 

Lees meer →

Tijdens het Sophia Lichtjesdiner heb ik samen met dokter Sylvia Kamphuis meer dan een half miljoen euro opgehaald voor SLE onderzoek. In mijn functie als ambassadeur heb ik tijdens het diner in de Laurenskerk te Rotterdam verteld hoe het is om met deze ziekte te leven. 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

A post shared by Kim Spierenburg (@kimspierenburg) on

 

Lees meer →

De video  werd geinspireerd door Claire Wineland, een jonge chronisch zieke vrouw zoals ik. Claire Wineland's woorden en levendigheid inspireerden me om deze video te maken. Cystic Fibrosis is haar fataal geworden. Haar filmpjes blijven miljoenen mensen inspireren.

Lees meer →

Kim heeft haar Master Research afgerond met een 8,5! Haar onderwerp: "How do live-electronic controllers become a tool for disabled musicians to enhance and enable musical expressiveness by utilising limitation as an advantage" werd enthousiast ontvangen door de commissie. Hier een fragment van haar presentatie. 

Lees meer →

Na een lang ziektebed en een gezondheid die steeds verslechterde is Kim gediagnosticeerd met de auto-immuunziekte Coeliakie. Kim is ernstig verzwakt en zal een langdurige herstelperiode nodig hebben. 

Lees meer →

Kim is geselecteerd als een van de talenten van 2017 volgens Het Parool. Samen met MOAM Amsterdam is er een special gemaakt waarin Kim een mooi artikel heeft gekregen. Ze is gevolgd naar de aanloop van haar solo-concert in de Oosterkerk in Amsterdam waar ze voor het eerst haar vioolmuziek met elektronische muziek heeft gemengd tot een nieuw eigen geheel. Lees het interview hier

Lees meer →

Tijdens het Jubileum van het Reumafonds heeft Kim gespeeld voor 2000 genodigden, waaronder Prinses Beatrix en de specialist die Kim als kind heeft begeleid in het WKZ. Het was een bijzondere avond met als kers op de taart een ontmoeting met Prinses Beatrix.

 

Lees meer →

Kim is na een toelatingsprocedure aangenomen voor de tweejarige master opleiding Live-Electronics aan het Conservatorium van Amsterdam. Live-Electronics staat voor elektronica die op het moment van de performance wordt bespeeld of gegenereerd. Kim zal zich gaan bezighouden met het ontwikkelen van performance en composities.

Lees meer →

"Ik gun iedereen iets waar hij of zij van gaat glimmen". Kim vertelt aan UWV Perspectief over de rol van muziek in haar leven. en hoe het haar helpt om te gaan met pijn. Bekijk het filmpje en lees het artikel hier

Lees meer →

We know she can play. We know she speaks well. Now we know she can sing too! Kim Spierenburg, rising star with her violin and known for her positivism and perseverance while living with a crippling disease. In 10 minutes she inspires everybody with her dreams, and makes one (or possibly two) of her own dreams come to life.

Keep on reading

 

Lees meer →

No.3 Kim Spierenburg – Vibrations that ease pain and fuel imagination

An amazing violinist, Kim captivated us all from the first moment. I sat at the back of the auditorium but could see the spark in her eyes, and hear the absolute certainty in her descriptions of wanting to play the violin – despite the pain of lupus disease. Her playing was achingly beautiful, and her guts to ask for a connection with Duncan Stutterheim (see below)… all greatly inspiring!

Keep on reading

Lees meer →

Gisteren speelde ik voor het laatst met Marco Borsato in Oostende (B). Na veertien concerten in Nederland en Belgie is het einde van de tour aangebroken. Ik heb ervan genoten met Marco en de band avond aan avond op het podium te staan. De reacties van het publiek waren overweldigend en we hebben een fantastische tijd gehad. Dit is vast niet de laatste keer dat we samen op het podium staan! 

c Look J Boden

Lees meer →

Make A Wish vroeg mij te helpen. Wensen van zieke kinderen laten uitkomen? Natuurlijk! Uit eigen ervaring weet ik wat voor kracht het geeft om iets te kunnen meemaken dat je diep in je hart heel graag wil. Daarna zit je vol energie, toch? Alsof je de hele wereld aankan. Ik heb zo’n sterk gevoel bij de viool, al vanaf mijn derde. Ik hoop dat we vrijdag veel centjes gaan ophalen voor Make A Wish.

Meer info

Lees meer →

Gisteren in Hasselt (B) heeft me geraakt. Het feit dat ik alles wat ik voelde heb gedeeld met het publiek en ze reageerden! Ze lieten me merken dat ze het ook voelden door te juichen of juist muisstil te worden. Dat is waar ik energie van krijg. Dat is waarom ik van optreden houd. Dankjewel.

Lees meer →

 
 
Lees meer →

Een paar maanden geleden zat ik met Ali B. bij De Wereld Draait Door. Ik vertelde hoe ik als meisje van zes verliefd raakte op het vioolspelen en hoe de viool mij helpt om met mijn auto-immuunziekte om te gaan. Het trillen van de viool geeft verlichting voor de pijn. En ik vertelde daar over mijn dromen. Eentje was bij De Wereld Draait Door aan tafel zitten. Mijn andere droom was om ooit, ooit, in een vol stadion te spelen.

Daarop richtte Ali zich tot de camera en sprak: "Marco, als Kim niet bij jou in de Ziggo Dome mag optreden, kom ik ook niet!"

Waarop Marco Borsato schreef: „Lieve Ali, als jij denkt dat ik Kim uitnodig omdat jij het me vraagt, heb je het helemaal mis! Ik wil Kim van harte uitnodigen ons bij mijn show in de Ziggo Dome te vergezellen omdat ze indruk op me heeft gemaakt en me ontroert” Vier keer stonden we samen in de Amsterdamse Ziggo Dome. Het was fantastisch en ik ben blij dat we nu samen op tour zijn. 

 

Lees meer →

Negatieve gebeurtenissen kun je omarmen om zo een ander gedeelte van jezelf te ontwikkelen. Als mensen blind worden ontwikkelen ze andere zintuigen meer. Mijn ziekte heeft me gedwongen om positief te denken. Zodra ik negatief word, kan ik niet meer dealen met de pijn. Ik zie waarom het leven mooi is. Als ik wakker word en me niet kan bewegen door de pijn denk ik soms ‘waarom zo moeilijk, waarom ben ik op deze wereld. Moet ik altijd door pijn heen als ik iets wil. Net alsof overal gigantische bergen liggen waar ik steeds overheen moet.’ De manier waarop ik het volhoud is te zoeken naar schoonheid. De zon die door mijn raam schijnt, mijn viool, de trillingen van het instrument en de klanken. Te zorgen dat ik geniet van dit leven. Dan weet ik weer waar ik het voor doe. 

Lees meer →

Een paar maanden geleden droomde ik ervan ooit in een stadion op te treden met mijn viool. Nooit had ik gedacht dat dit zo snel werkelijkheid zou worden! Mijn eigen gemaakte liedje kunnen spelen op de mooie akkoorden van John Ewbank en samenspelen met Marco Borsato en Ali B waren magisch. Dankjewel Marco en Ali!!  :D 

Marco: "Dat muziek helend kan werken weet ik al jaren, dat de trillingen van vioolspel letterlijk voor pijnvermindering kunnen zorgen leerde#KimSpierenburg me. Gisteren kwam haar droom uit, spelen in een volle Ziggo Dome. Met haar betoverende spel bracht ze kippenvel bij 17.500 mensen en wist iedereen meteen weer: muziek is emotie! Bedankt Kim, voor jouw inspirerende optreden! "

#DuizendSpiegels
#ZiggoDome

 

 

 

Lees meer →

Voel jij je wel eens gediscrimineerd?

Deze vraag werd mij vandaag gesteld. Discrimineren, dacht ik. Is dat: vernederen, iemand het gevoel geven dat hij of zij minder is? Valt niet uitgenodigd worden voor kinderpartijtjes eronder? Geweigerd worden door cafés en scholen omdat de rolstoel en handicap lastig is? Als dat zo is: dan is het antwoord ja.

Maar voelde ik me gediscrimineerd door elke persoon die tegen me zei ‘je kan het toch nooit bereiken’? Ik weet het niet. Het is waar dat ik me schaamde voor mijn rolstoel en de ziekte zag als mijn grootste zwakte. Maar met elke ‘je kan het niet’ groeide mijn vechtlust en bewijsdrang. Heel lang is dit mijn drijfveer geweest. Nu zet ik vooral door omdat ik daar gelukkig van word. Ik hoef aan niemand te bewijzen dat ik het waard ben.

‘Laat me mezelf zijn’ citeert Sanne van de Anne Frank Stichting, Anne Frank. ‘Wil jij dat ook?’ vraagt ze. Misschien, zeg ik. Maar eigenlijk wil ik het allerliefst dat mensen zich meer openstellen en laten verrassen door elkaar. Dat is volgens mij de oplossing.

*Naar aanleiding van een interview met Sanne Verstraete van de Anne Frank Stichting voor de nieuwe tentoonstelling.

 

Lees meer →

Wat doe je als je struikelt en valt, ben je daarna bang om te lopen? En als je op een podium staat, je moet zingen en je stem stokt, doe je het de dag erna weer? Of als je ineens je vingers niet meer kunt bewegen midden op het podium, zoals ik gisteren had, wat doe je dan?

Lekker Bach spelen in een mooie kapel totdat... middenin het stuk scherpe messteken in mijn verkleumde vingers. BAM, ik kon niks meer. Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Hoe goed ik ook voorbereid ben, mijn lichaam heeft me verraden.

Ik voel de angst voor mijn volgende optreden. Het zal niet de laatste keer zijn dat mijn lichaam me tijdens een optreden in de steek laat. Maar optreden geeft mij zo’n kick! Om samen met het publiek een bijzonder moment te creëren waar ik en iedereen in de zaal energie van krijgt. Perfectie blijft altijd mijn streven, maar het allerbelangrijkste vind ik emotie, energie geven via de muziek en risico’s nemen!

Dus morgen weer!

Lees meer →

Heb je wel eens hard geknokt om iets te bereiken om vervolgens een stap terug te worden gezet? Nadat het me twee jaar geleden lukte om uit mijn rolstoel te komen en te gaan staan zou het nu makkelijker moeten zijn. Staan is gewonnen terrein dat niet meer weggaat zou je denken. Niets is minder waar helaas. Hoe hard ik ook vecht om meer te kunnen, af en toe zet mijn ziekte me even op mijn nummer. Met knieën, enkels, polsen die voelen alsof er pinnen in worden gedraaid. Een huid die in brand staat en gewrichten die voelen alsof er betonblokken tussen zitten. Bij elke beweging, elke stap, elke minuut die ik sta en elke noot op mijn viool ben ik me bewust van mijn kreunende en steunende lijf. Het is alsof mijn ziekte in de figuur van een kleine pestkop met een schijnheilig stemmetje zegt ‘dacht je nou echt dat je mij kon verslaan’. Toch ga ik door. Dat lijkt misschien vreemd. Als je pijn hebt en moe bent moet je slapen, maar afleiding is mijn redding. Ik ga op in de muziek, de emoties, de klanken en voel minder pijn. Natuurlijk kan ik mijn lichaam niet eindeloos uitputten. Door de juiste balans te vinden tussen werk en rust sluit ik vrede met mijn lichaam zonder mijn doelen op te geven. 

Lees meer →

'Interview met jong viooltalent Kim Spierenburg

woensdag 8 januari 2014

 

“Op mijn zesde hield ik voor het eerst in mijn leven een viool vast en werd ik gefascineerd door de trillingen van het hout door mijn huid”. Veertien jaar later is Kim Spierenburg nog steeds in de ban van haar viool. Haar viool is niet alleen haar beste vriend, maar ook een uitlaatklep om met haar auto-immuunsysteemziekte om te gaan.'

 

Lees het interview 

 

interview @ Lestari Scholtes voor bethanienklooster.nl

foto @ Peter Venema

 

Lees meer →

Lege stoelen in de Sweelinckzaal, nu nog wel. Vandaag hebben we een speciale gast. Saskia filmt voor de nieuwe tentoonstelling van de Anne Frank Stichting over vooroordelen. Met haar camera op me gericht begint Kanako met het energieke thema van de Mozart Sonate in Es. Mijn leraar vertelde dat je Mozart kunt zien als een hele mooie boom met schattige bloempjes, maar wel boven op een vulkaan. Dat vind ik een mooi beeld! 

Steeds meer mensen vullen de zaal, totdat er ongeveer 45 mensen zitten! Leuk dat jullie er waren!

Lees meer →

Every time somebody would tell me I could not do it, I wanted to prove I could. And I did. Ever since I was six years old and started playing the violin I found my own medicine. Through the years, when I was very ill, battling Lupus. I believe people can do much more than they think. YOU can do more than you think. These were the times my violin saved me. I would pick it up and play. I would feel the vibrations through my body and feel better. Allergic to almost every drug, I found my cure. Pushing my boundaries with the help of my passion.

I wanted to perform standing. At first because it would allow me to be part of an ensemble which would only perform standing. Many of you would say, why couldn’t you just sit. That was prohibited by Coosje Wijzenbeek, the leader and my teacher. It made me feel excluded at first, but then gave me the drive to go for it. Maybe it would be impossible, maybe it would cause me pain, but this was something I wanted to achieve. So I did. For two years, I couldn’t do it. Trying, training every day, still it was too much for my body to handle. Then on a lovely summer day I was able to perform standing for the first time at the Peter de Grote Festival in Groningen!

Lees meer →

Kim Spierenburg from Kim Spierenburg on Vimeo.

Middenin de zomervakantie belde Peter Venema om een filmpje te maken voor 'De Zonnebloem'. Een toffe organisatie die dromen laat uitkomen voor mensen met een handicap. Een week later begonnen we al met filmen. Opgewekt stapte ik in mijn rode autotootje op weg naar het Conservatorium. Daar zag ik Peter in een totaal uitgestorven kantine zonder alle druk pratende en koffie drinkende studenten. We filmden in de Ensemblezaal van het Conservatorium waar het daglicht door een klein raam in de verder donkere ruimte viel. Dit licht zette mij in de spotlight. Enjoy!

Lees meer →

Met drie zware tassen en een statief herkende ik hem meteen, de fotograaf!  Hij was enthousiast over het bijzondere groene licht naast het Conservatorium. 

Lees meer →

Het is zaterdagmiddag en buiten zie ik mensen lachen en genieten van deze vrije dag. Wat een andere sfeer hangt er op het Conservatorium. De stress voor de examens is overal te voelen. Een beetje opgejaagd kijk ik door de ramen van de lokalen. Ik zie studenten koortsachtig loopjes oefenen. Steeds opnieuw klinken de toonladders van trombones, violen en zangers door de deur heen. 

Lees meer →

Met kriebels in mijn buik reden we over de Maliebaan. ‘Wat fijn al dat groen in Utrecht’ dacht ik nog. Maar daar kwamen we niet voor. Binnen in het statige huis van Stam vioolbouw hangen overal violen en cello’s in vitrines aan de wand. Boven mag ik in een kamer met hoog plafond vioolstokken gaan uitproberen. Enthousiast kijk ik toe als de grote kist opengaat. Er zitten wel twintig stokken in! De opwinding maakt plaats voor twijfel. ‘Hoe ga ik een stok kiezen als er zoveel zijn?’

Lees meer →