“Met kunst kan de groep die onzichtbaar blijft, zichtbaar worden”

In mijn schoenen lopen
Via een installatie met muziek, beeld, live-electronics en interactiviteit wil ik de bezoeker een paar passen in mijn schoenen laten lopen. Ik wil onderzoeken hoe ik de digitale ruimte bij de installatie kan betrekken. In de corona-tijd heb ik gemerkt dat mensen van alle leeftijden, groepen en achtergronden ineens voelden wat het inhoudt om beperkt te zijn. Ik wil deze collectieve ervaring gebruiken om verder te verbinden. 


Zichtbaar worden
Mensen met een beperking leven al veel langer met hun beperkingen en hebben zich aangepast op manieren waar iedereen iets aan kan hebben. Met kunst kan die groep die veelal onzichtbaar blijft en weinig tot niet deelneemt aan het maatschappelijk beeld en debat zichtbaar worden gemaakt. Ik wil graag onderzoeken hoe ik dit onderwerp onder de aandacht kan krijgen. Veel kunstenaars gebruiken controverse om mensen over hun onderwerp aan het praten en nadenken te krijgen. In de wereld van mensen met een beperking is vaak de enige manier waarop dit lukt praten over de beperking, of een inspiratiebron zijn. 

Ik ben altijd op zoek naar nieuwe wegen en manieren om niet-kunnen om te zetten in anders-kunnen. Ik geloof dat beperking creativiteit stimuleert en zie het als mijn inspiratiebron.